
پاورپوینت بررسی عوامل موثر بر سبزی کاری و زراعت سبزیجات مختلف
فرمت فایل دانلودی: .zipفرمت فایل اصلی:
AFFPAGECNTحجم فایل: 67AFFPRODUCTPRICE
بخشی از متن:
اگر در موقع تشکیل مزرعه دقت کافی در تسطیح و طراز سطح مزرعه و جدا کردن نهرهای یکنواخت با شیب ملایم و مناسب بشود که آب بتواند در آنها با سرعت جلو آید و به سرعت قطعهای را پس از قطعه دیگر سیراب کند بهتر از وضعیت نامرتب و نامنظمی است که در بسیاری از مزارع ایران مورد عمل است، همانطور که قبلاً گفتیم آب مهمترین و اولین عامل زراعت است و با نداشتن آب کافی یا در دسترس نبودن آن هر عملی برای تشکیل مزرعه انجام شود بیهوده و بلااثر خواهد بود. بنابراین مزرعهای که میخواهیم تشکیل دهیم باید قبل از هر چیز وضعیت آب آن را تأمین کرد و سپس در تنظیم و تنسیق نهرهایی که آب باید در آنها جاری شود دقت کرد آن وقت با خاطری آسوده شروع به کشت سبزی کرد تا بتوان از آن حداکثر استفاده را برد.
شخم زدن زمین یکی از مهمترین عملیات زراعتی است که در نتیجه زمین دارای وضعیت مساعدی برای رویانیدن نباتات میشود و خلل و فرج کافی در خاک میشود تا بتواند به خوبی آب و هوا و مواد غذایی را بخود جذب کند و به توسعه ریشه نباتات کمک کند. به طور کلی عمل شخم اعم از اینکه در باغ یا مزرعه انجام شود به چهار طریق است
1. شخم سطحی
2. شخم متوسط
3. شخم عمیق
4. شخم شکافی یا خیلی عمیق
مبدأ و مشخصات
تاریخ مصر حاکی از آن است که پیاز از زمان اسارت عبریها در آنجا زراعت میشده و ورود بذر آن نیز متعلق به ازمنه خیلی پیش میباشد، مبدأ اصلی این نبات، به خوبی معلوم نیست و مشکوک است ولی عده زیادی معتقدند که زادگاه آن نواحی آسیای مرکزی یا غربی است.
پیاز گیاه دوساله یا دائمی است که از ته ساقه آن ریشههای زیاد ساده در زمین فرو رفته و در قسمت علیای ریشهها پیاز تشکیل میشود که متشکل از ورقههای گوشتآلود است و فقط قشر روی آن نازک و نسبت بجور آن سفید یا رنگین است، که در اصطلاح عموم آن را پوست پیاز مینامند.
مبدأ و مشخصات آن
گوجه فرنگی بومی مکزیک و پرو است که قبل از سیبزمینی به اروپا آمده است و کاشته شده است، بوته آن یکساله و با ساقه ضخیم و نیمهچوبی کرک دار و شاخهشاخه است که برگ های آن مرکب از برگچههای بریده و چروکدار و مایل به رنگ خاکستری است اگر برگ آن را بین دو انگشت مالش دهند از آن بوی مخصوصی متصاعد میشود و به جای گلهای زردرنگ آن که در نوک شاخهها بیرون میآید میوه زرد یا قرمز گوشتآلودی به اندازههای مختلف به ثمر میرسد.
مصرف آن
گوجهفرنگی را در بسیاری از غذاها به عنوان چاشنی مصرف میکنند و پخته یا خام آن را با اقسام سالاد میخورند چون در تهیه اغذیه ماکول و خوب مقام مهمی دارد در ایران از قدیم برای استفاده از آن در موقعی که تازه آن یافت نمیشده است شیرهاش را جوشانده و تبدیل به رب میکردند یا گوجههای کوچک را در آبنمک نگاهداری میکردند، ولی در اروپا و آمریکا انواع و اقسام کنسرو میوه و گرد خشک آن یا آب گوجه را در ظروف مسدود میریزند و در دسترس عموم میگذارند تا هر موقع احتیاج باشد مصرف نمایند که امروزه در بازارهای ایران هم بسیار یافت میشود.